Breloczki

Pragniemy zaprezentować Państwu breloczki z amunicji. Nasze breloczki nie są jednak często spotykanymi na rynku "pdróbkami" amunicji. To autentyczne naboje, pozbawione jednak cech niebezpiecznych dla zdrowia i życia.

Każdy breloczek wykonany jest z :
- prawdziwej łuski, odpowiedniej dla danego typu, pozbawionej spłonki.
- prawdziwego rdzenia pocisku, odpowiedniego dla danego typu.
- zaczepu
- wysoko gatunkowego łańcuszka wraz z kółeczkiem.

Producentem łusek i rdzeni jest firma Sellier&Bellot, czołowy producent amunicji w Europie.

- Breloczek 9 x 19 mm Parabellum

Nabój Parabellum (9 x 19 mm Parabellum, Luger, w skrócie Para, 9 x 19 mm NATO) - niezwykle popularny nabój pistoletowy kaliber 9 mm, o długości łuski 19,15 mm (9 x 19 mm). Jest to obecnie najpowszechniej używany na świecie nabój pistoletowy, zwłaszcza w większości typów pistoletów wojskowych i policyjnych oraz pistoletów maszynowych.

Opracowany przez Georga Lugera w 1902 do pistoletów P08 Parabellum (stąd nazywany też Luger). Początkowo z pociskiem walcowo-stożkowym, od 1915 z walcowo-owalnym. Aktualnie produkowany z różnymi rodzajami pocisków i używany w większości armii świata. Charakterystyki produkowanych nabojów tego typu znacznie się różnią, wspólne są jedynie ich wymiary (z wyjątkiem pocisków specjalnych).

Po II wojnie światowej nabój 9 x 19 mm Parabellum znalazł się na uzbrojeniu wielu państw europejskich. Po powstaniu NATO stał się przepisowym nabojem pistoletowym paktu. Nabój 9 x 19 mm NATO:
masa pocisku 7,45 g
pocisk w płaszczu
prędkość początkowa 396 m/s
energia początkowa pocisku 584 J
średnią wartość ciśnienia maksymalnego 205 MPa
skupienie 76 mm na 50 m
Przed II wojną światową nabój 9 x 19 mm był przepisowym nabojem pistoletowym Wojska Polskiego, stosowany był w pistolecie Vis i pistolecie maszynowym Mors. Obecnie ponownie znalazł się na uzbrojeniu polskiej armii i jest uzywany równolegle z wycofywanym nabojem 9 x 18 mm Makarowa.

Od 2003 roku nabój 9 x 19 mm Parabellum w wersji 7N21 znajduje się na uzbrojeniu armii Federacji Rosyjskiej.

- Breloczek 7,62 x 39 mm

Pierwsze prace nad nabojem pośrednim prowadzono jeszcze przed wybuchem drugiej wojny światowej. Wybuch wojny zatrzymał je i dopiero kiedy w 1942 roku w ręce Rosjan wpadły egzemplarze karabinów Mkb 42 (W) i (H) na nabój Kurzpatrone prace wznowiono. Założenia programu mówiły o opracowaniu naboju o kalibrze 7,62 mm i masie 15 - 17 g którego pocisk wystrzelony z lufy o długości 500 mm miałby w odległości 1000 m energię kinetyczną około 200 J. Najlepiej wymagania te spełniał nabój opracowany przez N. M. Jelizarowa i B. W. Siemina pracujących w OKB-44. Nowy nabój posiadał łuskę długości 41 mm.

Po zaprojektowaniu naboju rozpoczęto projektowanie zasilanych nim broni. Według planów do uzbrojenia miano przyjąć karabin samopowtarzalny, automatyczny i ręczny karabin maszynowy. Jako pierwszy do produkcji trafił samopowtarzalny SKS. Na początku 1945 roku był on testowany przez żołnierzy I Frontu Białoruskiego. Większe problemy natrafiono podczas projektowania innych rodzajów broni zasilanych nabojem pośrednim. Z kilku zaprojektowanych karabinów automatycznych największe szanse na przyjęcie do uzbrojenia miał AS-44 skonstruowany przez Aleksieja Sudajewa, ale śmierć konstruktora spowodowała przerwanie prac nad tą bronią, natomiast wytypowany do przyjęcia do uzbrojenia rkm RPD często się zacinał.

W 1946 roku rozpisano następny konkurs na karabin automatyczny w wyniku którego do uzbrojenia postanowiono przyjąć karabin skonstruowany przez Michaiła Kałasznikowa.

W 1948 roku powstała ostateczna wersja naboju pośredniego kalibru 7,62 mm. posiadała ona łuskę o długości 39 mm. W 1949 roku przyjęto do uzbrojenia Armii Radzieckiej nabój 7,62 x 39 mm i zasilane nim karabiny SKS, AK i rkm RPD. W latach 50. amunicja wz. 43 stała się podstawą uzbrojenia armii państw Układu Warszawskiego. Była także używana w państwach nie należących do Układu ale kupujących broń w ZSRR np. w Finlandii czy Egipcie czy Chinach. W latach 70. amunicja ta zaczęła być wypierana przez nowy małokalibrowy nabój pośredni 5,45 x 39 mm ale nadal jest to jeden najbardziej rozpowszechnionych naboi świata.

- Breloczek .357 Magnum

.357 Magnum - 9 x 32R mm nabój rewolwerowy opracowany w pierwszej połowie lat trzydziestych i produkowany od 1935 roku w firmie Smith-Wesson. Pierwszy typ amunicji określanej jako "Magnum".

Został zaprojektowany przez D.B. Wessona, P.B. Sharpe'a i M.A, Robinsona. Nowy nabój powstał z naboju .38 Special którego łuskę wydłużono o 3,4 mm. W pierwszych nabojach .357 Magnum stosowano bardzo ciężki pocisk o masie 10,24g. Powodowało to że strzelające tym nabojem rewolwery miały bardzo silny odrzut. Ciężki pocisk miał bardzo dużą zdolność penetracji co powodowało że w wypadku wymiany ognia na ulicy było bardzo wysokie ryzyko przypadkowego postrzelenia osób postronnych. Powodowało to że przez długi czas nabój .357 Magnum nie miał zbyt wielu zwolenników. Sytuacje zaczeła się zmieniać w latach pięćdziesiątych. Stopniowo zaczęto stosować lżejsze pociski o masie 7 - 8 g, a także pociski ekspansywne o specjalnej konstrukcji części głowicowej zwiększającej ich skuteczność. Zmniejszyła się także masa rewolwerów strzelających nabojem .357 Magnum (szczególnie duża popularność zdobył S&W 19).

Obecnie nabój .357 Magnum należy do najbardziej cenionych i skutecznych naboi rewolwerowych. Ponieważ nabój .357 Magnum różni się od naboju .38 Special tylko długością łuski każdy rewolwer kalibru .357 Magnum może strzelać amunicją .38 Special.



Oferta sprzedaży breloków dla nakładu 200 sztuk danego rodzaju obejmuje poniższe ceny jednostkowe.

Ceny:

Brelok	Cena	Jednostka
9mm Luger	4 zł +VAT	szt.
.357 Magnum	5 zł +VAT	szt.
7,62 x 39 Kałasznikow	6 zł +VAT	szt.

Przy zakupie breloków w większych nakładach udzielamy poniższych rabatów:

- 500,- sztuk 10% rabatu od ceny oferowanej
- 1.000.- sztuk 15% rabatu od ceny oferowanej
- 2.000.- sztuk 20% rabatu od ceny oferowanej

Breloki docelowo pakowane w woreczki strunowe.